مشکلات روز افزون صنعت مرغداری موجب شده است که پیشنهادات زیادی از سوی کارشناسان و تولیدکنندگان برای رفع آن مطرح شود از جمله این پیشنهادات که مورد تائید بسیاری از فعالان صنعت نیز می باشد کاهش تولید است.

شاید در ظاهر با توجه به مازاد تولید این پیشنهاد منطقی به نظر برسد اما اجرایی شدن آن با موانعی همچون بدهی انباشته شده مرغداران به افراد حقوقی و حقیقی مواجه است که تولیدکنندگان را ناچار به ادامه تولید با حداکثر ظرفیت می کند.
مهندس حبیب اسداله نژاد – رئیس انجمن صنفی مرغدارن گوشتی استان گیلان – در گفتگو با ITPNews، در این خصوص اظهار داشت: طی ۲ سال گذشته جز در مقاطع کوتاه؛ مرغداران دچار زیان شده اند بیشتر مردم فکر می کنند که زیان مرغداران به معنی کاهش سود آنان است اما این زیان از اصل پول و سرمایه تولیدکنندگان بوده است به همین دلیل اکثر مرغداران به اشخاص حقیقی و حقوقی بدهکارهستند.
وی ادامه داد: بدترین حالت این است که مرغداران ۱ تا ۲ برابر سرمایه در گردش خود را به بانک ها بدهکار هستند و برای اینکه بتوانند اعتبار خود را حفظ کنند چاره ای جز تولید ندارند.
اسداله نژاد با اشاره به کمبود نقدینگی در صنعت مرغداری کشور، بیان داشت: تولیدکنندگان ما امروز به تولید زنده اند  و هر وقفه ای حتی ۱ یا ۲ ماه می تواند واحد مرغداری را به تعطیل بکشاند زیرا عدم تولید به معنی از دست دادن اعتبار برای آنها است.
وی تصریح کرد: با وجود تمام این مشکلات با توجه به شرایط کشور کاهش حجم تولید بهترین گزینه برای حل معضلات کنونی صنعت خواهد بود، اما کاهشی که فقط حرف شعار نباشد و با مدیریت و برنامه ریزی صحیح صورت گیرد زیرا اگر کاهش تولید در کشور بدون برنامه انجام شود تعدادی سود می برند و سایرین از دور تولید خارج می شوند.
اسداله نژاد افزود: در کاهش تولید باید تمام حلقه های زنجیره تولید همچون مرغ اجداد، جوجه کشی، و شرکت های تامین نهاده و … در نظر گرفته شود و برای این بخش ها نیز برنامه ریزی صورت گیرد و فقط در این صورت است که می توان به نتیجه مطلوب امیدوار بود.
وی یادآور شد: مدیریت تولید باید از کارخانه های جوجه یکروزه شروع شود زیرا بدیهی است که اصلاح ساختار از حلقه های آخر این زنجیره امکان پذیر نخواهد بود،همچنین باید پذیرفت که با دستورالعمل ها و شکل دستوری نمی توان شرایط این صنعت را تغییر داد.
اسداله نژاد تاکید کرد: توزیع جوجه نیز باید به درستی مدیریت شود تا برخی افراد به دلیل برخوداری از تسهیلات زنجیره تولید بیشتر جوجه های موجود در بازار را جذب نکنند و امکان جوجه ریزی برای سایر تولیدکنندگان فراهم نشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا کنترل در تولید جوجه یکروزه موجب افزایش قیمت این نهاده اساسی نخواهد شد؟ گفت: طبیعتا قیمت جوجه افزایش می یابد اما متعاقب آن تولید و عرضه همخوانی پیدا کرده و در نتیجه قیمت مرغ نیز افزایش منطقی خواهد یافت.
رئیس انجمن صنفی مرغدارن گوشتی استان گیلان در پایان تصریح کرد: حداکثر میزان نیاز کشور به گوشت مرغ ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تن است که باید برنامه ریزی بخش خصوصی و دولتی بر اساس همین مقدار باشد و در برخی از ایام خاص که مصرف از این حد افزایش میابد می توان با ذخیره سازی کمبود را پوشش داد.

هر چند اجرای طرح کاهش تولیدمی تواند در کوتاه مدت موثر واقع شود اما سرمایه گذاری در یک فعالیت اقتصادی تولیدی زمانی به معنای حقیقی سودآور خواهد بود که تولید با حداکثر ظرفیت صورت پذیرد در نتیجه می توان گفت اگر قرار باشد راه حلی موثر برای رفع مشکلات صنعت مرغداری کشور یافت آن راه حل کاهش تولید نیست.